سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر قطب‌سنجی گرایشات سیاسی دوگانه شهروندان استان خوزستان در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

مربی گروه جامعه‌شناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

در پژوهشحاضر، تأثیر میزان سرمایه اجتماعی بر رویگرایشات سیاسی اعتدال‌گرایی و اصولگرایی شهروندان استان خوزستان موردبررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها از آزمون‌های،تحلیل F و تحلیل رگرسیون ترتیبی و تحلیل حداقل مربعات جزئیبراساس نرم‌افزارSPSS و PLS-SAMART3استفاده شد. همچنین سنجش گرایشات سیاسی اعتدال‌گرایی و اصولگرایی شهروندان استان خوزستان برحسب میزان سرمایه اجتماعی طی سه دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران (1376 لغایت 1392)، طراحی و تحلیل گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان بالای 36 سال استان خوزستان و نمونه آماری تعداد 1920 نفر در شهرستان‌های دارای جمعیت بیش از 110.000 نفر جمعیت بوده که جهت کسب دیتای آماری از ابزار ساختارمند پرسشنامه با روش طبقه‌بندی متناسب با حجم استفاده گردید. در این راستا برای به­دست آوردن میزان VALIDITY داده­ها، معیار سازه‌ای و معیار توافق تجربی به شکل نرمال بکار گرفته شد. با استفاده از نتایج پژوهش مشخص گردید که دوگانه گرایشات سیاسی اعتدال‌گرایی و اصولگرایی شهروندان خوزستانی به‌صورت معناداری از میزان سرمایه اجتماعی نواحی مختلف متأثر و دارای همبستگی آشکاراست. به جز متغیر سن ارتباط معنادار بین دوگانه گرایشات سیاسی و میزان سرمایه اجتماعی برحسب متغیرهای جمعیت­شناختی نظیر جنس، قومیت، سکونت و شاخص SESتأیید گردید. همچنین عقربه قطب­نمای گرایشات سیاسی نشان داد که بیشترین تعلقات سیاسی متأثر از سرمایه اجتماعی به شکل مستقیم، مربوط به گرایشات سیاسی اعتدال‌گرایی شهروندان خوزستانی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Polarization of the political leanings of moderation and fundamentalism of the citizens according to the amount of social capital in the elections of the Islamic Republic of Iran

نویسنده [English]

  • Bahram Nikbakhsh
چکیده [English]

In the present study, the effect of social capital on the political tleaning of moderation and fundamentalism of the citizens of Khuzestan province was examined. In this regard, the polarization of the political tendencies of reformism and fundamentalism of the citizens during the 3 elections of the Islamic Republic of Iran (1997, 2005 and 2013) was designed and analyzed according to the amount of social capital. Data analysis was assisted by regression tests, F analysis, T test, and structural equation analysis in the form of SPSS and PlS- Smart software. The statistical population of this study was the citizens of Khuzestan province and the statistical sample of 5 cities had a population of more than 100,000 people. The necessary information was collected using a questionnaire and a possible multi-stage method. Then, to obtain the validity or validity of the data, the SVR criterion and the experimental criterion criterion were used as standard. Using the results of the study, it was found that the dichotomy of moderation and fundamentalist political tendencies is completely influenced by the amount of social capital in different areas of the statistical community and a significant relationship between this type of political leaning and social capital was confirmed according to demographic variables. . Also, the compass index of political leanings showed that the highest and lowest political affiliations affected by social capital were seen in the political tendencies of moderation of the citizens of Khuzestan, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social capital
  • political leanings
  • presidential elections
  • Khuzestan province
ابوالحسنی، سید رحیم. (1384). «نگرش و گرایش‌های سیاسی مردم (اصلاح‌طلبی یا محافظه‌کاری)»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 69، 24-1.
بوردیو، پییر. (1381). نظریهکنش،دلایلعملیوانتخابعقلانی، ترجمه‌ی مردیها، مرتضی، تهران: نی.
خوش­فر، غلامرضا و پناهی، محمدحسین. (1390). «بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر مشارکت سیاسی استان گلستان»، پژوهشنامه جامعه‌شناسی جوانان. دوره 2، شماره 1، 82-61.
جعفری، فاطمه و میرزایی، خلیل. (1388). «تأثیر عوامل اجتماعی و جمعیتی بر گرایش سیاسی دانش آموزان دبیرستان رودهن»، فصلنامه پژوهش اجتماعی، دوره 2، شماره 3، 177-161.
خلفخانی، مهدی و حیدری، مرجان. (1394). «تأثیر سرمایه اجتماعی بر مشارکت سیاسی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرد»، پژوهش‌های جامعه‌شناختی. دوره 1، شماره 9، 78-48.
ذوالفقاری، ابوالفضل و فعلی، جواد. (1388). «بررسی تأثیر جایگاه جوانان تهران در فضای اجتماعی بر روی میزان گرایش به ارزش‌های دموکراتیک»، فصلنامه‌یپژوهشاجتماعی. دوره 2، شماره 5، 201-177.
رستگار خالد، امیر. (1391). «رابطه سرمایه اجتماعی با شهروندی دموکراتیک»، فصلنامه علوم اجتماعی. شماره 59، 132-89.
ساعی، علی و کریمی، زهیر. (1391). «تحلیل فرهنگ سیاسی نخبگان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا»، مجله جامعه‌شناسی ایران، دوره 13، شماره 14، 148-116.
شهریاری، حیدر. (1393). «تحلیل تطبیقی گرایش سیاسی دانشجویان دانشگاه تهران». فصلنامه دانش سیاسی. دوره 2، شماره 20، 101-63.
صباغ­پور، علی‌اصغر. (1373). بررسینگرشسیاسی -مذهبیجوانانذکورتهران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی؛ دانشگاه تربیت مدرس.
صبوری، منوچهر. (1381). جامعه‌شناسی سازمان‌ها. تهران: نشر شب‌تاب.
عالم، عبدالرحمن. (1379). «بازبینی طیف گرایشات سیاسی»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 48، 155-115.
عباسی­سرمدی، مهدی؛ مهرابی­کوشکی، راضیه و رهبر قاضی، محمودرضا. (1393). «بررسی تأثیر سرمایه‌ی اجتماعی بر مشارکت در انتخابات»، فصلنامه مسائلاجتماعیایران. دوره 5، شماره 2، 60-41.
فتحی، یوسف. (1395). «مطالعه جامعه‌شناختی رابطه سبک زندگی و جمعیت جوان و تأثیر آن بر سرمایه اجتماعی با تأکید بر قران و حدیث»، فصلنامه جامعه‌شناسی سبک زندگی، دوره 2، شماره 6، 133-101.
فوکویاما، فرانسیس. (1385). آمریکا بر سر تقاطع: دموکراسی، قدرت و میراث جریان نو محافظه‌کاری در آمریکا، ترجمه‌ی امیری وحید، مجتبی. تهران: نشر نی.
فوکویاما، فرانسیس. (1379). پایان نظم. ترجمه‌ی توسلی، غلامعباس. تهران: جامعه ایران.
قاضی رهبر، محمود؛ امام جمعه­زاده، سید جواد؛ هرسیج، حسین و حاتمی، عباس. (1393). تحلیل رابطه بین سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه­های اصفهان، صنعتی اصفهان، هنر اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی (1393-1392)، پایان‌نامه‌ی دکتری رشته‌ی علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان دانشکده علوم اداری گروه علوم سیاسی.
کلمن، جیمز. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی، ترجمه‌ی صبوری، منوچهر. تهران: نشر نی.
مرادی، سالار و احمدی، یعقوب (1397). «سرمایه اجتماعی و فرهنگ شهروندی»، فصلنامهعلوماجتماعی، دوره 27، شماره 18، 129-101.
هابرماس، یورگن. (1384). دگرگونی ساختاری حوزه عمومی، ترجمه‌ی محمدی، جمال. تهران: نشر افکار.
Abramson, P., Aldrich, J. (1982). “The decline of electoral participation in America”. American Political Science Review,76,14-28.
Baker, H., Farrelly, G. and Edelman, R. (2010). “Factors Influencing on Dividend Policy of Nasdak firms”. Financial Review, 38, 19-38.
Bevelander, P., Pendakur, R. (2009). “Social capital and voting participation of immigrants and minorities in Canada”. Ethnic and Racial Studies, 32, 101-125
Bourdieu, P., Wacquant, l. (1992). An Invitation to Reflexive Sociology, Chicago. University of Chicago Press.
Coleman, J. (1995). Achievement-Oriented School Design. In: Hallinan, M.T. Restructuring Schools: Promising Practices and Policies. Plenum, New York.
Fukuyama, F. (2002). Our Posthuman Future: Consequences of the Biotechnology Revolution. Publisher: Picador USA.
Fukuyama, F. (2001). “Social capital, civil society and development”. Third World Quarterly, 22(1), 7-20.
Gerber, A., Green, S. and Christopher, W. (2008). “Social Pressure and Voter Turnout: Evidence from a Large-Scale Field Experiment”. American Political Science Review, 32(3), 610-701.
Glynn, C., Huge, M. and Lunney, C. (2009). “The influence of perceived social normson college students’ intention to vote”. Political Communication, 26, 121-139.
Granovetter, M. (2005). Social structure: American Journal of Sociology, 91.
Iyengar, S., Westwood, S. (2015). “Fear and loathing across party lines: new evidence on group polarization”American political sociology”, 59(3), 690-707.
Jacoby, W. (2014). “Is there a culture war? Conflicting value structures in American public opinion”. ”American political sociology”. 108 (04), 754-771.
Jha, A., Chen, Y. (2015). “Audit fees and social capital”. Account. Rev., 90(2), 611-639.
Jha, A. (2017). Financial reports and social capital. J. Bus. Ethics
Jha, A., Boudreauxb, C., and Banerjee, V. (2018). “Political leanings and social capital”. Journal of Behavioral and Experimental Economics, 72, 95-105.
Jottier, D., Heyndels, B. (2012). Social capital and government Disentangling the Process at work. In: Marc Hooghe (ed.), Social Cohesion contemporary theoretical perspectives on the study of social cohesion and social capital, Koninklijke Vlaamse Academie van België voor.
Klesner, J. and Kenyon, C. (2007). “Social capital and political participation in latin America”. Latin American Research Review, 42, 21-32.
lipset, S., Rokkan, S. (1968). Cleavage Structures, Party Systems and Voter Alignments. Introduction. In Party Systems and Voter Alignments: Cross- National Perspectives, ed. by Seymour M. Lipset and Stein Rokkan. New York: The Free Press.
Lake, L., Huckfeldt, R. (1998). “Social capital, social networks and political participation”. Political Psychology, 19(03), 89-101.
Milbrath, L. (1981). Political participation, Handbook of political behavior. Vol. 4 ,ed .S .long , new York: plenum press.
Mulligan, K. (2008). “The myth of moral values voting in the 2004 presidential election. PS: Polit”. Social, politi, 41(01), 109-114.
Smith, E. (2002). “Investments in the Social Capital: analysis Longitudinal”.American Journal of Sociology 21, 33-44.
Verba, H. (1995). Civic voluntarism in American, MA: Harvard University Press. 19, 13-49
Whiteley, P. and Seyd, P. (1996). “Rationality and Party Activism: Encompassing tests of Alternative Models of Political Participation”. European Journal of Political Research, 29, 102-145
Zhocoobi, Y. (2014). “To Vote or Not To Vote: An Analysis of Peasants’ Participation in Chinese Village Elections”. Comparative Political Studies, 35, 41-50.