Re-reading the Historical Sociology of Shariati’s Narrative of Shiism in the Safavid

Document Type : Research Article

Author

Associate Professor, Research Institute of Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran

Abstract

Historical sociology has a special place in the field of social studies of Iranian history and Iran as a society with a long history is one of the important contexts of this type of studies. In this study, we have dealt with Ali Shariati’s approach to one of the most important historical periods of Iranian society, namely the Safavid rule and we have tried to explore “commemoration of the martyrs of karbela” as a social institution that builds sociology. In this article, we have tried we have tried from a critical point of view Safavid religious tolerance and Criticize Shariati’s perspective. In our opinion, Shariati mistakenly considers social tolerance, which also had religious backgrounds, as one of the weaknesses of the Safavids and Calls Georgian-Armenian Christian migration and Safavid economic development based on an active Armenian / Christian-Jewish system the product of mysterious hands. Perhaps if the systems has been strengthened and social tolerance did not decline in the Safavid Empire, the history of the rise of capitalism would have been written differently, but in the reading of a multi-voiced Shari’a and the diversity of religions and polytheists in the Safavid era. One of the signs of Safavid \”very close and mysterious relations\” with the Christian West is considered. In other words, with the approach of historical sociology, some complex issues of Iranian history and modernity can be proposed and re-read in a new conceptual context.

Keywords

Main Subjects


- بشیریه، حسین، (1374). جامعه‌شناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
- پوراکبر، محمد، (1375). «فرهنگ و مدنیت غرب در چشم و دل متفکران ایرانى از آغاز تا پایان دورۀ ناصرالدین‌شاه». کیان، سال 6 (75): 38. 
- جعفری، علی‌اکبر، (1391). «جامعه‌شناسی تاریخی موقعیت و عملکرد اقلیت‌های مذهبی در شهر اصفهان دورۀ صفوی (مطالعۀ موردی: ارامنۀ جلفای اصفهان در عصر صفوی)». پژوهشنامۀ تاریخ اجتماعی و اقتصادی، 1 (1): 1-24.
- جمال‌زاده، ناصر؛ و درستی، احمد، (1389). «جامعه‌شناسی تاریخی دولت: گسست در پیوند نخبگان و ساخت دولت در عصر صفوی». دانش سیاسی، 12: 106-73.
- ساداتی‌نژاد، سید مهدی، (1388). «واکنش جریان روشنفکری ایران در برابر لیبرالیسم از دهۀ چهل تا انقلاب اسلامی (با تأکید بر آل‌احمد، بازرگان، شریعتی)». فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی، 17: 148-119.
- شریعتی، علی، (1388). مذهب علیه مذهب. مجموعۀ آثار 22، تهران: انتشارات چاپخش.
- شریعتی، علی، (1392). تشیّع علوی و تشیّع صفوی. مجموعۀ آثار 9، تهران: انتشارات چاپخش و بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی.
- طباطبایی، سید جواد، (1394). زوال اندیشه سیاسی در ایران: گفتار در مبانی نظری انحطاط ایران. تهران: انتشارات کویر.
- عقیلی، سید احمد، (1395). «تحلیل تاریخی عملکرد قزلباشان قبل و بعد از تشکیل دولت صفوی». مجلۀ پژوهش‌های تاریخی ایران و اسلام، 18: 162-135.
- نراقی، احسان، (1379). نظری به تحقیقات اجتماعی در ایران. با همکاری عطاء آیتی، تهران: انتشارات سخن.