ORIGINAL_ARTICLE
تهیدستان شهری (نگاهی تاریخی و جمعیتشناختی به حاشیهنشینی در کرمانشاه)
پیدایش سکونتگاههای غیررسمی کرمانشاه به دهه 1340 برمیگردد. در این پژوهش 13 مورد از این سکونتگاهها با استفاده از روشهای اسنادی و آماری بررسی شده است؛ یافتهها نشان میدهد که: وسعت محلات حاشیهنشین از 1352 تا 1390 حدود 14 برابر افزایش یافته است؛ از نظر کالبدی در یک دهه اخیر، بهسازی صورت گرفته است؛ از نظر فرهنگی، در ترکیب زبانی، قومی و مذهبی بافتها تغییری دیده نشده، موارد پیشین متراکمتر و باثباتتر شدهاند؛ جمعیت ابن مناطق در سالهای 90-1385 اندکی کاهش یافته است. در مقایسه با محلههای مرفه شهر، جمعیت کمتر از 15 سال، جمعیت فعال، نرخ باسوادی مردان، جمعیت فاقد همسر و مهاجرفرستی در مناطق مسألهدار بیشتر است. این مناطق، در زمینه وقوع جرم از نظر آماری، بر خلاف تصور عمومی، بهجز در مورد جرمهای مربوط به مواد مخدر، وضع چندان نامساعدی ندارند. در موارد غیر از مواد مخدر، تصور میزان امنیت زندگی در این محلات برای ساکنان آنها با آنچه ساکنان محلات دیگر، از جمله محلات برخوردارتر و مرفهتر درباره آنها در سر دارند متفاوت بوده و ارزیابی ساکنان از امنیت، عموماً بالاتر است. در مجموع این مناطق را میتوان از لحاظ وضعیت کالبدی به سه دسته تقسیم کرد.: سطحِ 1 (وضعیت نامناسب): دولتآباد، آناهیتا؛ سطحِ 2 (وضعیت نگرانکننده): شامل شاطرآباد، باغ ابریشم، حکمتآباد، چقاگلان؛ و سطحِ 3 (وضعیت بحرانی): شامل چقاکبود، نوکان، درهدراز، جعفرآباد، کولیآباد، چمن و صادقیه. در این زمینه میتوان پیشنهاد کرد که محله دولتآباد و حتی آناهیتا را از شمار بافتهای دارای مشکلات عمیق و جدی خارج کرد.
https://csr.basu.ac.ir/article_2153_a314a0dcbb8c8c2898e7a9a9992a8af4.pdf
2018-02-20
1
26
10.22084/csr.2017.11457.1172
اسکان غیررسمی
توسعه
حاشیهنشینی
جمعیت
فقر
کرمانشاه
جلیل
کریمی
jkarimi79@gmail.com
1
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه رازی
LEAD_AUTHOR
وکیل
احمدی
vakilahmadi@gmail.com
2
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه رازی
AUTHOR
بیتا
حامد
bitahamed@gmail.com
3
مربی گروه جامعهشناسی جهاد دانشگاهی کرمانشاه
AUTHOR
اباذری، یوسف و قلیپور، سیاوش (1391)، «فضای اجتماعی شهر کرمانشاه در دوره قاجار»، نشریه پژوهشهای انسانشناسی ایران، 3: 9-38.
1
احسن، مجید و نیرومند، مصطفی (1352)، حاشیهنشینان همدان و کرمانشاه، موسسه مطالعات اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی: دانشگاه تهران.
2
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1381)، ارزشها و نگرشهای ایرانیان طرح پژوهشی ملی.
3
الماسی، مجتبی (1388)، بررسی ارتباط میان حاشیهنشینی و سرمایهگذاری و تولید ناخالص داخلی در شهر کرمانشاه، طرح پژوهشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه.
4
ایراندوست، کیومرث و صرافی، مظفر (1386)، «یاس و امید در سکونتگاههای غیررسمی: نمونه موردی شهر کرمانشاه»، رفاه اجتماعی، شماره 26: 201-222.
5
ایسپا (1380)، بررسی میزان احساس امنیت در بین شهروندان کرمانشاهی، نظرسنجی، مرکز افکارسنجی دانشجویان (ایسپا).
6
اُبن، اوژن (1362)، ایران امروز 1907- 1906: ایران و بینالنهرین، ترجمه، علیاصغر سعیدی، تهران: زوار.
7
بیات، آصف (1377)، سیاستهای خیابانی: جنبش تهیدستان در ایران، ترجمه، سید اسداله نبوی، تهران: شیرازه.
8
تقوایی، مسعود و صفرآبادی، اعظم (1391)، «مطالعه تطبیقی سرمایه اجتماعی در بافتهای شهری با استفاده از مدل AHP (مطالعه موردی شهر کرمانشاه)»، فصلنامه مطالعات شهری، 2(2): 34-1.
9
جلیلی، حبیباله (1354)، بررسی عوامل مؤثر بر جرم در استان کرمانشاهان، پایاننامه دکتری، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران.
10
جهاد دانشگاهی (1384)، ارزیابی اجتماعی اثربخشی برنامه بهسازی شهری در شهر کرمانشاه، طرح پژوهشی، جهاد دانشگاهی، کرمانشاه.
11
حامد، بیتا (1392)، زمینههای جلب مشارکت ساکنان مناطق اسکان غیررسمی شهر کرمانشاه (کولیآباد و جعفرآباد) در برقراری نظم و امنیت اجتماعی، طرح پژوهشی، دفتر تحقیقات کاربردی فرماندهی انتظامی استان کرمانشاه.
12
حسامیان، فرخ (1377)، شهرنشینی مرحله گذار، در شهرنشینی در ایران، تهران: آگاه.
13
دلانگیزان، سهراب (1389)، تحلیل وضعیت عمومی جمعیتی، اشتغال و بیکاری (مورد کاوی سکونتگاههای غیررسمی جعفرآباد، دولتآباد، شاطرآباد و کولیآباد، گزارش پژوهشی، طرح بهسازی شهری و اصلاحات بخش مسکن.
14
رستمی، مسلم و شاعلی، جعفر (1388)، «تحلیل توزیع خدمات شهری در شهر کرمانشاه»، فصلنامه چشمانداز جغرافیایی، 4(9): 27-52.
15
روستایی، شهریور؛ احدنژاد، محسن؛ اصغری زمانی، اکبر و زنگنه، علیرضا (1391)، «الگوی تطبیقی گسترش فقر در شهر کرمانشاه در دوره 85-1375»، فصلنامه مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 3(12): 17-40.
16
زهرهوندی، سجاد (1386)، باز زندهسازی بافت تاریخی کرمانشاه، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا.
17
سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن از سال 1335 تا 1390.
18
سلطانی، محمدعلی (1371)، جغرافیای تاریخی و تاریخ مفصل کرمانشاهان، تهران: سها.
19
عالیپور، امین (1386)، تعیین عوامل مؤثر بر توزیع فضایی سکونتگاههای غیررسمی در شهر کرمانشاه، مقایسه دو نمونه موردی: دره دراز و شهرک آناهیتا، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه تهران.
20
قلیپور، سیاوش (1390)، تولید اجتماعی فضای شهری (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)، استاد راهنما: یوسف اباذری، رساله دکترا، دانشگاه تهران.
21
قلیپور، سیاوش و زارع، معصومه (1391)، «برنامههای توسعه و فضای شهری در کرمانشاه»، مطالعات جامعهشناختی، 2: 231-258.
22
کرمی، جهانگیر (1392)، بررسی ویژگیهای فردی، اجتماعی و اقتصادی اهالی محله حاشیهنشین درهدراز کرمانشاه و رابطه این عوامل با آسیبهای اجتماعی، طرح پژوهشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه.
23
کریمی، جلیل (1392)، جامعهشناسی و جغرافیای جرم در شهر کرمانشاه، طرح پژوهشی، اداره کل زندانها، کرمانشاه.
24
لهساییزاده، عبدالعلی (1391)، «نقش محرومیت نسبی در افزایش خشونتهای شهری مناطق حاشیهنشین: نمونه مطالعه: شهر کرمانشاه»، فصلنامه مطالعات شهری، 2(3): 21-64.
25
مهندسان مشاور تدبیر شهر (1382)، مطالعات امکانسنجی بهسازی شهرنگر و توانمندسازی اجتماعی شهر کرمانشاه، گزارش پژوهشی، وزارت مسکن و شهرسازی.
26
مرکز آمار ایران (1385-1335)، نتایج سرشماری نفوس و مسکن.
27
نقدی، اسدالله (1392)، حاشیهنشینی به مثابه آپاندیسیت شهری (مورد مطالعه جعفرآباد کرمانشاه)، در حاشیهنشینی (تئوریها-روشها- مطالعات موردی)، تهران: جامعهشناسان.
28
نقدی، اسدالله (1392)، مسائل زنان حاشیهنشین و مدیریت شهری (مطالعه تطبیقی حاشیههای همدان، جعفرآباد کرمانشاه، شهرک سعدی شیراز، بانَ بَرز ایلام)، در حاشیهنشینی (تئوریها-روشها- مطالعات موردی)، تهران: جامعهشناسان.
29
نیازی، کیوان (1387)، توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی، جعفرآباد کرمانشاه، پایاننامه کارشناسیارشد، شهرسازی و برنامهریزی شهری و منطقهای، دانشگاه تهران.
30
واعظزاده، ساجده (1392)، تحلیل وضعیت خشونت جوانان 29-15 ساله محلات چهارگانه شهر کرمانشاه، طرح پژوهشی، جهاد دانشگاهی واحد کرمانشاه.
31
هزارجریبى،جعفر؛ امینصارمى، نوذر و یوسفوندى، فریبرز (1388)، «اثر حاشیهنشینى بر وقوع جرایم اجتماعى شهرستان کرمانشاه در سال 1386»، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، 1: 73-86.
32
مشاور مرجان (1352)، طرح جامع شهر کرمانشاه، تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
33
مشهدیزاده، ناصر (1373)، تحلیلی از وضعیت برنامهریزی در ایران، تهران: دانشگاه علم و صنعت.
34
Clark, J. and Clark, B. (1969), Kermanshah: A provincial city in Iran, Durham University.
35
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی عوامل مؤثر بر خشونت خانگی با تأکید بر همسر آزاری (مطالعه موردی؛ مناطق شهری و روستایی استان اردبیل)
تحقیق حاضر به بررسی خشونت علیه زنان با تأکید بر پیشگیری از همسر آزاری در مناطق شهری و روستایی استان اردبیل در تابستان و پاییز 1394 شمسی پرداخته است. نمونههای مورد مطالعه از نقاط مختلف استان بر اساس نمونهگیری طبقهای به میزان 1100 نفر انتخاب گردیدند. نتایج پژوهش نشان دادند؛ میزان همسر آزاری در کلیه مناطق استان اردبیل 29.6 درصد میباشد با بررسی ابعاد خشونت علیه زنان مشخص شد؛ خشونت مالی با 33.2 درصد بیشترین نوع خشونت علیه زنان و خشونت فیزیکی با 27.2 درصد کمترین نوع خشونت اعمال شده علیه زنان در سطح استان میباشد. همچنین در این تحقیق خشونت روانی علیه زنان حدود 29 درصد و خشونت جنسی حدود 29.2 درصد در سطح استان اردبیل برآورد گردیده است. نتایج تحلیل رگرسیون تبیین عوامل مؤثر بر همسر آزاری، نشان دادند؛ متغیرهای مستقل؛ نوع روابط قدرت در خانواده به میزان (0.249-) دخالت خویشاوندان به میزان (0.199)، تحریک شوهر به میزان (0.182)، تراکم صمیمیت زوجین به میزان (0.159-)، اعتماد بین زوجین به میزان (0.129)، یادگیری خشونت در خانواده مبدأ به میزان (0.089)، جامعهپذیری جنسیتی به میزان (0.046) و ناسازگاری پایگاه خانوادگی زوجین به میزان (0.009-) منجر به تغییر در میزان خشونت علیه زنان میشود. متغیرهای مستقل تحقیق در مجموع توانستهاند 50 درصد از تغییرات متغیر تابع را تبیین نمایند.
https://csr.basu.ac.ir/article_2154_1f25b0f782ce646c8a2eaa7e69b27a14.pdf
2018-02-20
27
49
10.22084/csr.2017.11789.1191
خشونت علیه زنان
همسر آزاری
خشونت مالی
استان اردبیل
جامعهپذیری جنسیتی
اکبر
طالب پور
talebpour110@yahoo.com
1
استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی
LEAD_AUTHOR
آبوت، پاملا و والاس، کلر (1383). جامعهشناسی زنان، نجم عراقی، تهران: نشر نی.
1
احمدی، حبیب؛ زنگنه، محمد (1383). «بررسی جامعهشناختی عوامل مؤثر بر خشونت شوهران علیه زنان در خانواده»، فصلنامة انجمن جامعهشناسی ایران، شماره 3: 172-187.
2
ارل رابینگن، مارتین واینبرگ (1386). رویکردهای نظری هفتگانه در بررسی مسائل اجتماعی، مترجم رحمتالله صدیق سروستانی، ناشر انتشارات دانشگاه تهران.
3
اعزازی، شهلا (۱۳۸۳). بررسی مسائل اجتماعی ایران، تهران: انتشارات پیام نور.
4
اعزازی، شهلا (1382). جامعهشناسی خانواده با تأکید بر نقش، ساختار و کارکرد خانواده در دوران معاصر، تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
5
ببی ارل (1381). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی، ترجمه رضافاضل، انتشارات سمت.
6
حسن، معصومه (1389). خشونت علیه زنان، پایان نامه کارشناسی ارشد، گروه علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
7
روی ماری (1386). زنان کتکخورده؛ روانشناسی خشونت در خانواده، ترجمه مهدی قراچه داغی، تهران: انتشارات علمی.
8
ریاحی، محمداســماعیل (1386). «تحلیل جامعه شناختی گرایش به طلاق (مطالعه موردی شهرستان کرمانشاه)». فصلنامه پژوهش زنان، دوره 5، شماره 3: 109-140.
9
ریتزر، جورج (1377). نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، تهران، انتشارات علمی.
10
شمس اسفندآبادی، حسن و امامیپور، سوزان (1382). «بررسی میزان رواج همسر آزاری و عوامل موثر بر آن»، فصلنامه پژوهش زنان، دوره 1، شماره 5: 59-82.
11
شمس اسفندآبادی حسن؛ صدرالسادات، سیدجلال الدین و امامیپور، سوزان (1385). «همسر آزاری و عوامل موثر بر آن در زنان متاهل شهر تهران»، فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی، دوره 1، شماره 1: 99-122.
12
عنایت، حلیمه و دسترنج، منصوره (1389). «مطالعه ساختار قدرت در خانواده (مطالعه موردی: شهر لار)»، فصلنامه پژوهش زنان، دوره هشتم، شماره 1: 107-124.
13
قاضی طباطبایی، محمود (1383). «پیمایش ملی خشونت ختنگی»، روزنامه اعتماد ملی، شماره 300، 24/11/1385.
14
گروسی، سعیده (1387). «بررسی ساختار قدرت در خانوادههای شهرستان کرمان»، مجله مطالعات زنان، 6(2): 7-25.
15
محبى، فاطمه (1380). «خشــونت علیه زنان»، فصلنامه شوراى فرهنگى اجتماعى زنان، شماره 14: 19-6.
16
محمدخانی، پروانه؛ رضایی دوگاهه، ابراهیم؛ آزادمهر، هدیه و محمدی، محمدرضا (1389)، «آسیب شناسی روانی و مشکلات شخصی و ارتباطی مردانی که مرتکب خشونت خانوادگی می شوند»، فصلنامه رفاه اجتماعی، دوره هفتم، شماره 4: 14-6.
17
مهدوی، محمّدصادق و خسروشاهی، حبیب (1382)، «بررسی ساختار توزیع ساختار قدرت در خانواده»، مطالعات زنان، 1(2): 27-67.
18
نازپرور، بشیر (1381)، «همسرآزاری»، فصلنامه پژوهش زنان، مرکز مطالعات و تحقیقات زنان، (3): 66-45.
19
Al Dosary, A. H. (2016). “Health impact of Domestic Violence against Saudi women; Cross sectional study”, International journal of Health Sciences, Qassim university, Vol. 10, No 2: 112-131.
20
Bandura, A. (1977). Social Learning Theory, New York: General Learning Press.
21
Buchowska, N. (2016). Violated or protected women’s rights in armed conflicts after the second word war, International comparative Jurisprudence Adam Mickiewicz university, Poland.
22
Fisher, C.; Gortner, ET.; Gollan, JK. and Jacobson, NS. (2007). “Health a difficult beast: The interrelation ships between domestic violence, womens health and health sector an Australian case stady”. Social Science & Medicine. 65: 1742-1750.
23
Gells, R. J. & Straus, M. A. (1979). Detemporary of violence in the family" in W.R. Burre, R. Hill, F. J. Nye & L. L. Reiss (E.d.). Contemporary theories about the family, New York: Free Press.
24
Good, W. J. (1989). “Force & Violence in the Family”. Journal of Marriage and the family, Vol. 3, No. 4: 398-411.
25
Gurung, S.; Acharya, J. (2015). Gender-based Violence Among Pregnant women of Syangja District, Nepal, La Grandee international college, Pokhara university, Pokhara, Nepal.
26
Kane, Ta.; Staiger, Pk. and Ricciardelli, La. (2000). “Male Domestic Violence Attitudes, Aggression, And Interpersonal Dependency”. Journal of Interpersonal Violence, 15(1): 16-29.
27
Kim, J. Park, S. and Emery, C.R (2009). “The Incidence and Impact of Family Violence on Mental Health among South Korean Women”. Korean Journal of Social Welfare, 24: 193-202.
28
Marglin, G. Richard, S. and Foo J Foo L (1998). “Interactive and unique risk factor for husbands emotional and physicalabuse of their wives”. Journal of Family Violence. 13(4): 315-344.
29
Mirrless, C. (1999). Domestic violence: findings from a New British crime survey self-completion questionnaire. London: Home Office research studies.
30
Straus, Ma.; Gelles, Rj. and Steinmetz, Sk. (2006). Behind Closed Doors: Violence in The American Family, Anchor Press.
31
Werner, E. Srinivasan, Kannan (2009). “Dominance in Marital Decision making in women’s librration & Non liberayion families”, Journal of Marriage & the family, 14(2): 223-233.
32
ORIGINAL_ARTICLE
پرسهزنان هراز: علل گرایش جوانان به پرسهزنی در خیابان هراز شهر آمل
گرایش جوانان به حضوری متفاوت در خیابان هراز و مصرف دلخواه از آن سبب شده است؛ تا این خیابان بهعنوان بخشی از زندگیِ روزمره شهری، به مکانی برای پرسهزنی جوانان تبدیل شود. لذا این پژوهش با هدف بررسی علل گرایش جوانان به پرسهزنی در خیابان هراز شهر آمل انجام شده است. رویکرد این پژوهش کیفی است؛ و از روش مصاحبه و مشاهده جهت گردآوری اطلاعات بهره بردهایم. جامعه مورد بررسی پژوهش 35 نفر از پرسهزنان و 10 نفر از فروشندگان میباشند. بهطورکلی یافتههای این تحقیق نشان داد که اکثر پرسهزنان، جوانانِ غیربومی (دانشجویان) میباشند و علت اصلی حضورشان در خیابان هراز برای پرسهزدن، تنها گذران فراغت میباشد. پرسهزنان هراز با هدف اعتراض به تمایزات و خارج کردن این خیابان پر زرق و برق از سلطه ثروتمندان به این خیابان نیامدهاند؛ بلکه به سبب پذیرشِ پرسهزنی در این خیابان (توسط مردم) بهعنوان تفریح جوانان، بیهزینه بودن، آشنایی و مصاحبت با جنس مخالف، یافتن دوستان جدید، آگاهی از آخرین مدها و قیمتها به این خیابان پا گذاشتهاند؛ اما با پرسهزدنهای پیدرپی، باعث شدند ماهیت این مکان را که به نظر باید در انحصار طبقه خاصی (ثروتمندان) باشد؛ دگرگون شود. آنها بدون توجه به آنچه برایشان در نظر گرفته شده مصرف دلخواه خود را از هراز دارند. اگرچه بهواسطه پرسههای مکرر در این خیابان خود را ملزم میدانند سبک پوشش و آرایش خود را با مکان (بالاشهر) هماهنگ کنند و سبب تمایززدایی شوند.
https://csr.basu.ac.ir/article_2155_1e7f90e7feb9cf9a5e7453d92af8c889.pdf
2018-02-20
51
74
10.22084/csr.2017.12711.1256
رفتار فرهنگی
دیالکتیک
تمایز و تمایززدایی
پرسهزن
نجمه
خانی هنجنی
n.khanihanjani@gmail.com
1
کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه سبز آمل
LEAD_AUTHOR
هومن
الوندی
alvandi_homan19@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی و پژوهشگر پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق(ع)
AUTHOR
علی
باقی نصر آبادی
baqi1341@gmail.com
3
استادیار گروه مدیریت پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق(ع)
AUTHOR
بنیامین، والتر (2003). «درباره برخی مضامین و دستمایههای شعر بودلر»، ترجمه مراد فرهادپور، فصلنامه ارغنون، 14: 27-48.
1
توانا، سهیل؛ معصومه شفیعی و بهرنگ، صدیقی (1394). «پرسهزنی، جامعهشناسی انتقادی و زندگی روزمره (نمونه موردی: خیابان گلسار رشت)»، فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال یازدهم، 41: 39-68.
2
کاظمی، عباس و رضایی، محمد (1387). «دیالکتیک تمایز و تمایززدایی پرسهزنی و زندگی گروههای فرودست شهری در مراکز خرید تهران» فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 1(1):1-24.
3
کاظمی، عباس و اباذری، یوسف (1383). «زندگی روزمره و مراکز خرید در شهر تهران»، نامه انسانشناسی، 3(6): 97-116.
4
کیوی، ریمون و کامپنهود، مالوک وان (1375). روش تحقیق در علوم رفتاری، عبدالحسین نیک گهر، نشر توتیا.
5
فاضلی، نعمتالله (1392). پشت دریاها شهری است: فرآیندها، روشها و کاربردهای مردمنگاری، تهران: تیسا.
6
فاضلی، محمد (1382). سبک زندگی و مصرف، قم: انتشارات صبح صادق.
7
محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی ضد روش 2، تهران: جامعهشناسان.
8
محمدپور، احمد، بهمنی، مریم (1389). «زنان، پاساژ و مصرف نشانهها»، مطالعات راهبردی زنان، 12(47): 41-72.
9
محمدی، جمال؛ جهانگیری، امیر و پاکدامن، یوسف (1394). «تجربه پرسه زنی و باز شکلدهی فضاهای همگانی شهری»، فصلنامه علوم اجتماعی، 25(70):280-312.
10
جنکینز، ریچارد (1385). پی یر بوردیو، ترجمه لیلا جوافشانی و حسن چاووشیان، نشر نی، چاپ اول
11
چاووشیان، حسن و توانا، سهیل (1394). «فضای پرسهزنی شمال شهر تهران از دریچه روابط قدرت-مقاومت»، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 38: 41-77.
12
عباسزاده، محمد (1391). «تأملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی»، جامعهشناسی کاربردی، 45: 19-34.
13
جمشیدیها، غلامرضا و پرستش، شهرام (1386). «دیالکتیک منش و میدان در نظریه پیر بوردیو»، نامه علوم اجتماعی، شماره 1: 30-32.
14
ریتزر، جرج (1384). نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، انتشارات علمی، چاپ دهم.
15
Ferguson, P. P. (1994). The flaneur on and off the streets of Parise, in Keith Tester (ed.) the flaneur, London: Routledg.
16
Gluck, M. (2003). The Flaneur and the Aesthetic Appropriation of Urban Culture in Mid-19th- Century Paris”, Theory, Culture & Society, SAGE, London.
17
Smith, P. (2001). Cultural Theory; an Introduction, New York: Blackwell publishers.
18
Souza A. and Mc Donough, T. (2006). The invisible Flaneur, London, ManchesterUniversity Press.
19
Tester, K. (1994). The Flaneur, London, New York: Routledge.
20
Lash, S. and Urry, J. (1987). The structure and function of communication in society-in W. Schramm eds The process and effects of Mass Communication Chicago.
21
Wilson, E. (1992). “The invisible flaneure”, New left Review, 191: 90-110.
22
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر دینداری بر تجربه احساس شرم و حیای شهروندان (مطالعه موردی: شهروندان 15 سال به بالای شهر اصفهان)
هدف این مقاله شناخت رابطه دینداری با تجربه احساس شرم و حیای شهروندان است، دینداری با چهار شاخص «اعتقادی، مناسکی، عاطفی و پیامدی» به عنوان متغیر مستقل پژوهش و تجربه احساس شرم با شاخصهای، حس شرم و حیای فردی شامل «بازدارندگی، حیای درونی و شرم بیرونی» و حس شرم و حیای اجتماعی شامل «ترسِ از دست دادنِ اعتبار اجتماعی» متغیر وابسته تحقیق میباشند؛ و پاسخ به این سؤال است که: آیا دینداری شهروندان بر تجربه احساس شرم و حیای آنها تأثیر دارد؟ اگر اثر و رابطهای وجود دارد تبیین اجتماعی و جامعهشناختی آن چگونه خواهد بود؟ جامعه آماری پژوهش حاضر، شهروندان 15 سال به بالای شهر اصفهان است و نمونه آماری آن، تعداد 388 نفر، معین شد و با استفاده از نظریات جامعهشناسان و دیگر نظریهپردازان اقدام به طراحی و تدوین پرسشنامه و توزیع و جمعآوری آن بین افراد نمونه آماری گردید، برای تجزیهوتحلیل اطلاعات نیز از نرمافزار spss و جهت بررسی تأثیرپذیری متغیر تجربه حس شرم و حیا از دینداری، از رابطه همبستگی استفاده شد، نتایج تحقیق نشان میدهد بین دینداری و همچنین هر یک از ابعاد چهارگانه آن با میزان حس شرم و حیای شهروندان رابطه معناداری وجود دارد. لذا پیشنهادِ اقدام، برای تقویت دینداری و مؤلفههای آن، جهت ارتقای اخلاق اجتماعی میگردد.
https://csr.basu.ac.ir/article_2156_db46121f458d0577672ab37711d9dcfd.pdf
2018-02-20
75
101
10.22084/csr.2017.13414.1296
حس شرم
حیا
دینداری
حس شرم بازدارندگی
حیا درونی
شرم بیرونی
محمدرضا
سمیعیان
m.samieyan81@gmail.com
1
دانشجوی دکتری جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان
LEAD_AUTHOR
شاپور
بهیان
sbehyan@yahoo.com
2
استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه
AUTHOR
مسعود
کیانپور
masoudkianpour@gmail.com
3
استادیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه اصفهان
AUTHOR
قرآن کریم.
1
نهجالبلاغه.
2
ابنخلدون، عبدالرحمنبنمحمد (1388). تاریخ ابن خلدون ج 2 و 1، مترجم: عبدالمحمد آیتی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
3
احمدی، حبیب (1384). جامعهشناسی انحرافات، تهران: سمت.
4
امیری، زهرا (1384). رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی، پایاننامه کارشناسی ارشد، منتشرنشده.
5
بانکی پور فرد، امیرحسین (1394). کتاب حیا، انتشارات حدیث راه عشق.
6
پسندیده، عباس (1383). پژوهشی در مفهوم حیا، دارالحدیث، قم.
7
پسندیده، عباس(1394). کتاب غنچههای شرم (نگاهی نو به مفهوم حیا)، ناشر: دارالحدیث قم.
8
حسنی، محمدرضا (1394). شرمساری بازپذیرکننده و بزهکاری، رساله دکتری دانشگاه مازندران، منتشرنشده.
9
خسروپناه، عبدالحسین (1383). کلام جدید، قم: مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علمیه قم، چاپ سوم
10
رفیعپور، فرامرز (1388). کندوکاوها و پنداشتهها، تهران: شرکت سهامی انتشار.
11
رمضانی، عباس (1394). کتاب (حیا از منظر قرآن و حدیث)، انتشارات کتاب تارای شهر ری.
12
ساروخانی، باقر (1376). درآمدی بر دایره المعارف علوم اجتماعی، تهران: کیهان، جلد اول.
13
ستوده، هدایتالله (1378). آسیبشناسی اجتماعی، تهران: آوای نور.
14
سراجزاده، سید حسن و پویانفر محمدرضا (1383). «رابطه دینداری با آنومی و ... دانشجویان»، مجله مسایل ایران، دوره 1387، شماره 63: 71-105.
15
صدوق ابی جعفر، عیون اخبارالرضا (1404). مترجمان: مستفید حمیدرضا، غفاری علیاکبر، ناشر صدوق.
16
صدیق سروستانی، رحمتاله و قیصری، عباس (1388). «نقش سرمایه اجتماعی در الگوی پلیس اجتماع محور»، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، 1(1): 11-1.
17
طریحی، فخرالدین (1375). مجمعالبحرین، مصحح: حسینی، سید احمد، ناشر کتابفروشی مرتضوی چاپ سوم.
18
تمیمی، عبدالواحد و ابوالفتح، ناصرالدین (1392). غررالحکم و دررالکلم، مترجم سید هاشم رسولی، تهران: نشر فرهنگ اسلامی.
19
علوی، لیلا (1390). بررسی عمل در حوزه عمومی در رابطه با میزان تجربه احساس شرم، پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه الزهرا، منتشر نشده.
20
علیزاده، سکینه (1377). «درآمدى بر مطالعات مردمشناسى دین»، نمایه پژوهش، شماره 5 و 6: 43-56.
21
علیوردینیا، اکبر و حسنی، محمدرضا (1392). «نقش عواطف اخلاقی در پیشگیری از بروز جرم»، مجله کارآگاه، سال 6، دوره2: 30-9.
22
عمید، حسن (1371). فرهنگ عمید، تهران: چاپ هشتم، انتشارات امیرکبیر.
23
قاسمخانی، حسین (1390). کتاب «وقتی شرم بیمار میکند»، انتشارات «راز نهان».
24
قاضی مرادی، حسن (1387). در ستایش شرم، چاپ پنجم، تهران: نشر اختران.
25
قضاعی، قاضی (1383). شهابالاخبار (کلمات قصار پیغمبر خاتم)، مترجم: سید جلالالدین حسینی ارموی، قم: دارالحدیث.
26
مجلسی، محمدباقر (1363). مرآهالعقول، مصحح: هاشم رسولی، تهران: دارالکتبالاسلامیه.
27
مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۳). بحارالانوار، تصحیح جمعی از محققان، چ دوم، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی.
28
محققیان. زهرا (1388). جامعهشناسی انحرافات، تهران: پرتوی خورشید.
29
محمدیریشهری، محمد (1384). میزانالحکمه، ج 3، دارالحدیث، قم.
30
مفید، محمد بن محمد (1364). امالی، ترجمه استاد ولی حسین، مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهشهای اسلامی.
31
ممتاز، فریده (1381)، انحرافات اجتماعی، نظریهها و دیدگاهها، تهران: شرکت سهامی انتشار.
32
نووی دمشقی، ابی ذکریا (1419)، ریاضالصالحین، ترجمه عبدا... خاموشی هروی، ناشر دارالوفا.
33
Afrashi, A. (2011). “Semantic Analysis of Shame in Persian: A cognitive and Cultural Perspective”, Emotion, Cognition, Communication conference, 23-25 June, University of Cyprus and Sorbonne Nouvelle, Nicosi
34
Lewis, H. B. (1971). Shame and guilt in neurosis, International Rosenberg.Morris, "The self -concept:social product and social force", published is social psycoholo gy Edited by Rosenberg and Turnter' Basic Bookd'1981.
35
Rosenberg, M. (1965). Society and the adolescent self-image. Princeton, NJ: Princeton University Press.
36
Shott, S. (2009). “Emotion and Social Life: A Symbolic Interactionist Analysis”, The American Journal of Sociology, Vol. 84, No. 6 (May, 1979), 1317-1334, Published by: The University of Chicago Press..
37
Svensson, R.; Frank, M. W.; Lieven, J. R. P. and Gerben J. N. B. and Wim, B. (2013). “Moral emotions and offending: Do feelingsof anticipated shame and guilt mediate the effect of socialization on offending?”, European Journal of Criminology, 10(1): 22-39.
38
Tangney, J. P. (1995). “Recent empirical advances in the study of shame and guilt”. American behavioral scientisi, 38: 1132-1145.
39
Ttofi, M. M. and David P. F. (2008). “Reintegrative Shaming Theory.Moral Emotions Reintegrative Shaming Theory”, Moral Emotions, aggressivebehavior, Vol. 34: 352-368.
40
ORIGINAL_ARTICLE
عقلانیت مدرسه و نظام شهروندی آن: مطالعه موردی دبیرستانهای پسرانه شهرستان دلفان
در پژوهش حاضر، تلاش شده تا با تحلیل سازوکار نهفته در عقلانیت مدرسه و کردارهای گفتمانی آن، به چگونگی سوژهشدن دانشآموزان در این نهاد و نحوهی تولید نظام شهروندی خاص آن پرداخته شود. از اینرو، هدف پژوهش پیشِرو، تلاش برای یافتن پاسخ به پرسشهایی از این قبیل است: چه عقلانیتی در پس کوششی که برای تکوین سوبژکتیویته دانشآموزان در جریان است قرار دارد؟ و در عمل، چه نوع شهروند و سوبژکتیویتهای از این رهگذر خلق میشود؟ چارچوب نظری اتخاذ شده برای پاسخ به این پرسش ریشه در آرای میشل فوکو دارد. روش انجام پژوهش از نوع کیفی و به شیوهی مورد پژوهی ابزاری است. نمونهگیری به صورت نظری بوده و از ۲۵ نفر از دانشآموزان پسر مدارس مختلف شهرستان دلفان مصاحبهی آزاد به عمل آمده است. براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت مدرسه با دستکاری در تجربهی دانشآموزان، نظامی از شهروندی را بر آنان عرضه میدارد که حاصل آن تولید شهروندی منفعل، مصرفگرا و منفعتطلب است. به نظر میرسد چنین نظامی از شهروندی، نه تنها به فقر تخیل در دانشآموزان دامن میزند بلکه امکان تجربه ورزی جهت خلق سوبژکتیویتهای فعال و مسؤول را نیز از آنها دریغ میدارد.
https://csr.basu.ac.ir/article_2157_dfd6cdde8864f0f6d60b2f042e36462b.pdf
2018-02-20
103
120
10.22084/csr.2017.13453.1299
مدرسه
عقلانیت سیاسی
نظام شهروندی
سوژهسازی
کردارهای گفتمانی
همایون
مرادخانی
ho.moradkhani@gmail.com
1
استادیار گروه جامعهشناسی دانشگاه رازی
LEAD_AUTHOR
محمد تقی
سبزه ای
moh_sabzehei@yahoo.com
2
استادیار گروه جامعهشناسی دانشگاه رازی
AUTHOR
وحید
اکرمی
vahid.akrami68@gmail.com
3
کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه رازی
AUTHOR
احمدی، معصومه (1390). تأثیر طبقه در میزان آگاهی از حقوق شهروندی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
1
استیونسون، نیک (1392). شهروندی فرهنگی، ترجمه، افشین خاکباز، تهران: انتشارات تیسا.
2
امیرپناهی، محمد و غفاری، غلامرضا (1388). «چگونگی شکلگیری شهر شهروندمدار: بررسی نقش مشارکت در نهادهای آموزشی و تأثیر آن بر تکوین مشارکت مدنی در بزرگسالی»، مدیریت شهری، شماره ۲۴: 26-17.
3
ایلیچ، ایوان (1389). مدرسهزدایی از جامعه، ترجمه، داور شیخاوندی، تهران: انتشارات گیسا.
4
خوجم لی، محمد (1388). چگونگی تربیت شهروندی از طریق برنامههای درسی پنهان در مدارس، دانشگاه علم و فرهنگ.
5
دریفوس، هیبورت، رابینو، پل، میشل فوکو (1391). فراسوی ساختارگرایی و هرمنوتیک، حسین بشیریه، تهران: نشر نی.
6
رضایی، محمد و غلامرضا کاشی، محمدجواد (1384). «چالشهای بازتولید هژمونی دولت از طریق گفتمان مدرسه»، مجلهی جامعهشناسی ایران، شماره ۴: 58-34.
7
شارع پور، محمود (1391). جامعهشناسی شهری، تهران: نشر سمت.
8
علاقهبند، علی (1387). جامعهشناسی آموزش و پرورش، تهران، ۱۳۸۷.
9
غفاری، خلیل و غضنفری، مریم (1390). «بررسی میزان انطباق برنامههای درسی مدارس با ویژگیهای شهروند خوب برای جامعهی ایران»، فصلنامه روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، شماره ۲: 123-107.
10
فالکس، کیث (1390). شهروندی، ترجمه، محمدتقی دلفروز، تهران: انتشارات کویر.
11
فوکو، میشل (1393 الف). تئاتر فلسفه، ترجمه، نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
12
فوکو، میشل (1393 ب). مراقبت و تنبیه تولد زندان، ترجمه، نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
13
کلدی، علیرضا و پوردهناد، نگار (1391). «بررسی میزان آگاهی و نگرش دانشجویان نسبت به حقوق شهروندی در تهران»، مطالعات شهری. دوره2، شماره4: 57-29.
14
گیدنز، آنتونی (1393). جامعهشناسی، ترجمه، حسن چاوشیان، تهران: نشر نی.
15
مهرمحمدی، محمود (1391). «بررسی سازواری مدعای نظریههای رقیب برنامه درسی برای تربیت شهروند دموکراتیک با تکیه بر روایتی شوآبی»، پژوهش در برنامهریزی درسی، دوره 9، شماره 34: 31-18.
16
میلر، پیتر (1393). سوژه، استیلا و قدرت، ترجمه، نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
17
هیندس، باری (1390). گفتارهای قدرت از هابز تا فوکو، ترجمه، مصطفی یونسی، تهران: نشر و پژوهش شیرازه.
18
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل رویکرد یادگیری برای باهم زیستن در سیمای کتابهای درسی مطالعات اجتماعی دوره دوم ابتدایی
هدف پژوهش حاضر تحلیل رویکرد یادگیری برای باهم زیستن در برنامهی درسی مطالعات اجتماعی دوره دوم ابتدایی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع تحلیل محتوا میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل محتوای تمامی کتابهای مطالعات اجتماعی دوره دوم ابتدایی در سال تحصیلی 96-1395 بوده و نمونه آماری نیز منطبق با جامعه آماری بود. ابزار پژوهش، سیاهه تحلیل محتوای کتب مطالعات اجتماعی برحسب رویکرد یادگیری برای باهم زیستن بود که برای برآورد روایی سیاهه تحلیل از روایی محتوایی استفاده شد. پایایی سیاهه تحلیل نیز از طریق روش اسکات 92 درصد محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از سنجش فراوانی و روش آنتروپی شانون استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که میزان توجه به مؤلفههای رویکرد یادگیری برای باهم زیستن در محتوای کتابهای درسی از یک توزیع نرمال برخوردار نمیباشند بهگونهای که مؤلفه آموزش صلح از بیشترین میزان توجه و مؤلفههای آموزش سلامت، آموزش محیطزیست از کمترین میزان توجه برخوردار میباشد و به مؤلفههای چند فرهنگی، شهروندی، حقوق بشر توجه چندان مطلوبی نشده است؛ که نیازمند توجه و تجدیدنظر در برنامههای درسی مطالعات اجتماعی دوره دوم توسط مسؤولان ذیربط میباشد.
https://csr.basu.ac.ir/article_2158_0608a4d60d32d356e85ddcf6d32a63bd.pdf
2018-02-20
121
147
10.22084/csr.2018.14261.1360
تحلیل محتوا
دوره دوم ابتدایی
کتابهای مطالعات اجتماعی
یادگیری برای باهم زیستن
موسی
پیری
piri_moosa@yahoo.com
1
دانشیار گروه برنامهریزی درسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
LEAD_AUTHOR
آرش
سعداللهی
sadollahiarash2016@yahoo.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
حافظ
صاحب یار
hafez_sahebyar@yahoo.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
آذر، عادل (1380). «بسط و توسعه روش آنتروپی شانون برای پردازش دادهها در تحلیل محتوا». فصلنامه علمی- پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا (س)، 11(37 و 38): 18-1.
1
امیر احمدی، رحمت اله؛ نوابخش، مهرداد و زنجانی، حبیب اله(1395). «بررسی نقش سرمایه فرهنگی – اجتماعی بر مشارکت شهروندان در نوسازی بافتهای فرسوده شهری»، دو فصلنامه پژوهشهای جامعه شناسی معاصر، 5(8): 143-123.
2
جعفری، محمود (1384). ارزیابی میزان توجه به آموزش حقوق بشر در برنامههای درسی دوره ابتدایی (پایاننامه کارشناسی ارشد). دانشگاه آزاد اسلامی مرکز، تهران، ایران.
3
جعفرثانی، حسین؛ یوسفآبادی، محمد و سیفی، غلامعلی (1387). «بررسی جایگاه مؤلفههای جهانیشدن، صلح و حقوق بشر در کتابهای درسی دوره ابتدایی». مجموعه مقالات هشتمین همایش انجمن مطالعات برنامه درسی. 2018.
4
خبرنامههای دفتر همکاریهای علمی بینالمللی (1379). «آموزشوپرورش در جهان»، برگزیده خبرنامههای دفتر همکاریهای علمی بینالمللی. شماره 1،2،3،4.
5
رسولزاده اقدام، صمد؛ عدلیپور، صمد؛ میر محمدتبار، سیداحمد و افشار، سیمین(1394). «تحلیل نقش رسانه های اجتماعی در گرایش به سبک زندگی نوین در بین جوانان ایرانی»، دو فصلنامه پژوهشهای جامعهشناسی معاصر، 4(6): 60-33.
6
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس و حجازی، الهه (1395). روشهای تحقیق در علوم رفتاری، تهران: انتشارات سپهر.
7
سجادی، سید مهدی (1384). «کثرتگرایی فرهنگی، هویت و تعلیموتربیت»، اندیشههای نویت تربیتی، 1(1): 38-25.
8
شیخاوندی، داور (1386). «بازتاب هویت اقوام ایرانی در کتابهای درسی دوره ابتدایی و راهنمایی»، فصلنامه تعلیم و تربیت، دوره 22، شماره 3: 120-93.
9
شجاعی تهرانی، حسین و فردآذر، فربد (1385). اصول خدمات بهداشتی، نشر سماط.
10
عزیزی، نعمتالله؛ بلندهمتان، کیوان و سلطانی، مسعود (1389). «بررسی وضعیت آموزش چند فرهنگی در مراکز تربیتمعلم سنندج از نظر دانشجویان»، مجله آموزش عالی ایران، 3(10): 78-55.
11
مهرپور، حسین (1377). نظام بینالمللی حقوق بشر، چاپ اول، تهران: انتشارات اطلاعات.
12
هاشمی، سید جلال؛ پاک سرشت، محمد جعفر؛ صفایی مقدم، مسعود؛ سپاسی، حسین و مهر علیزاده، یدالله (1389). «تعلیموتربیت در راستای همزیستی مسالمتآمیز عادلانه: بررسی هدف تربیتی»، مجله علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز، 6(17)، شماره 1: 3-26.
13
Alladin, I. (1989). Teaching for Global Awareness. ATA Magazine.
14
Banks, J. A. (2010). Multicultural education. In J. A. B. and C. A. M. Banks (Ed), Multicultural education, Characteristics and goals. Issues and perspectives (th., ed., pp.3-32.). Hoboken, NJ: Wiley.
15
Cherif, M. (2006). Learning to Live Together. UOC Paper [Inaugural Lecture online]. Iss.3.UOC. Availableat: <www.uoc.edu/uocpapers/3/dt/eng/cherifpdf.
16
Delors, J. (1996). Learning: The Treasure Within. Paris: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.
17
Gholtash, A; Fayazbakhsh, H.; Farokhinejad, P. and Mohammadjani, S. (2012). “The rate of attention to training approach in developing citizen ship in the social sciences books at the secondary school”. Research in curriculum. Vol. 6(33): 58-70.
18
Gholtash. A. and Mohammadjani. S. (2011). “Criticism and Study of Curriculum Elements in Progressive and Conservative citizenship education approaches”. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications. 27-29 April, 2011 Antalya-Turkey. www.iconte.org.
19
Harris, I. & Mische, P. (2003), “On the Relationship between Peace Education and Environmental Education”. The Journal of the Wisconsin Institute: A Consortium for the Study of War, Peace, and Global Cooperation. 23(5): 145-162.
20
Hakimzadeh, R..Attaran, M. kiamanesh, A.R. (2007). “Content-analysis of the books at the secondary school based on the world issues in curriculum field”. Curriculum studies, 5: 27-54.
21
Kazempoor, E.; Khalkhali, A. and Janalipor, R. (2012). “The effect of peace education on training globalized citizenship”. New approaches in educational management, vol. 3: 49-62.
22
Khoshnevisan, F. et al. (2012). “Content-analysis of Persian and social sciences books at the elementary school and secondary school in Iran based on globalization factors. International scientific conference on education and globalization”. Tehran: National Center for Globalization Studies.
23
Mizrachi, N. (2012). “British Journal of Sociology of Education On the mismatch between multicultural education and its subjects in the field”. British Journal of Sociology of Education, 33(2): 37-41. Doi:10.1080/01425692.2011.649831.
24
Sinclair, M. (2008). Learning to Live Together. Encyclopedia of Peace Education, Teachers College, Columbia University.
25
Scheunp flog, A. and Asbrand, B. (2006). “Global Education And Education for sustainability”, Enviromental Education Research, 12(1): 33-46.
26
Unesco Apnieve Source Book. (1998). Learning To Live Together in Peace and Harmony. Bangkok: Unesco Principal and Regional Office for Asia and Pacific.
27
Velloso, A. (1998). “Peace and Human Rights Education in the Middle East: comparing Jewish and Palestinian experiences”. International Human Rights Education, 44(4): 357-378.
28
Wade, C. (2011). “Human Rights Education in The Primary School, The fourth grade students meet curriculum based on human rights and democratic social activities”. The Elementary School Journal, 103(2): 28-41.
29
Zaid Soleiman, A. (2010). “Human rights principles and the social teachings in the elementary textbooks”. International Forum of Teaching and Studies, 6 (1): 47-59.
30
Zamani Moghadam, A. and Saedi, M. (2013). “The effect of environmental education on teachers knowledge, attitude and skills (Case study: primary school teachers district 12, Tehran)”. Journal of Environmental Education & Sustainable Development, 1(3): 19-30.
31
ORIGINAL_ARTICLE
خدماترسانی و کیفیت زندگی جانبازان (مطالعه موردی: استان کرمانشاه)
این مقاله به بررسی نحوهی خدماترسانی و تأثیر آن بر کیفیت زندگی جانبازان در استان کرمانشاه میپردازد. مبانی نظری آن مبتنی بر ادبیات کیفیت زندگی است. روش پژوهش پیمایشی و تکنیک گردآوری داده، پرسشنامه است. جامعهی آماری شامل جانبازان بالای 25 درصد استان کرمانشاه است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و تعداد 368 نفر انتخاب شده است. نتایج نشان میدهد: خدماترسانی در حوزههای ورزشی، فرهنگی، فراغت و فضای شهری نامناسب است. درصورتیکه در حوزههای رفاهی به نسبت بهتر است. کیفیت زندگی در وضعیت مناسبی نیست. خدماترسانی ورزشی، فرهنگی با کیفیت زندگی رابطهی مستقیم و مثبتی دارد. خدمات رفاهی تأثیری بر کیفیت زندگی ندارند. خدماترسانی در خانواده با کیفیت زندگی رابطهی مستقیم و مثبتی دارد. نحوهی گذران اوقات فراغت با کیفیت زندگی رابطهی مستقیم و مثبت دارد. مناسبسازی فضای شهری بر کیفیت زندگی تأثیر مستقیم و مثبت دارد. متغیرهای تأثیرگذار بر کیفیت زندگی به ترتیب اولویت عبارتند از خدمترسانی در خانواده، نحوهی گذران اوقات فراغت، مناسبسازی فضای شهری، خدماترسانی فرهنگی و خدماترسانی ورزشی. در پایان پیشنهادهایی برای بهبود خدماترسانی و بالا رفتن کیفیت زندگی در هر حوزه مطرح گردیده است.
https://csr.basu.ac.ir/article_2172_a6dfc4de071bb4d949e43daccd963503.pdf
2018-02-20
149
175
10.22084/csr.2018.13551.1308
جانباز
خدماترسانی
کیفیت زندگی
فضای شهری
فراغت
سیاوش
قلی پور
gholipoor.sia@gmail.com
1
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه رازی
LEAD_AUTHOR
علی اصغر
نظری
alinazari.88.67@gmail.com
2
کارشناسی ارشد فلسفه علوم اجتماعی دانشگاه تهران
AUTHOR
محسن
قلی پور
m.gholipoor66@gmail.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد انسانشناسی دانشگاه تهران
AUTHOR
اصغری، فرهاد؛ صیادی؛ علی؛ سعادت، سجاد و رشیدی، عزتالسادات (1394). «اولویتبندی نیازهای جانبازان کمتر از ۲۵ درصد استان گیلان از دید خود و همسرانشان»، طب جانباز، 7(3): ۱۳۳-۱۳۸.
1
آقاملایی، تیمور (1384). اصول و کلیات خدمات بهداشتی، تهران: انتشارات اندیشهی رفیع، ۱۳۸۴.
2
بهادری، محمدکریم، زابلی، روحالله و قنبری، عباس (1392). «بررسی کیفیت خدمات ارائه شده در شعبهی خدمات درمانی نیروهای مسلح شهر همدان از منظر جانبازان»، طب جانباز، 6(21): ۴۴-۵۰.
3
پردار، چیان و رضاخانی، سیمیندخت (1396). «اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودکارآمدی و امیدواری همسران جانبازان»، طب جانباز، 10(1): ۴۱-۴۵.
4
حسینی فرهنگی، سارا السادات؛ فریبرز، درتاج؛ طالبی، مهدی و قائمی، فاطمه (1388). «رضایتسنجی جانبازان از خدمات بیمهی تکمیلی و رابطهی آن با نوع و درصد جانبازی»، طب جانباز، شمارهی ۴: ۱۴-۲۱.
5
ربانی خوراسگانی، علی و کیانپور، مسعود (1385). «درآمدی بر رویکردهای نظری و تعاریف عملی مفهوم کیفیت زندگی»، فصلنامهی مددکاری اجتماعی، 5(4)، ۴۳-۵۷.
6
علیخان گرگانی، روحالله (1392). «مطالعه یکپارچگی نظام مدیریت شهری تهران»، فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، شماره 13، صص ۲۹-۳۷.
7
کرلینجر، فرد (1376). مبانی پژوهش در علوم رفتاری، ترجمهی نجفی زند و شریفی، تهران: انتشارات آوای نور، جلد دوم.
8
کارگروه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، 1993.
9
ماندنی، بتول؛ حسینی، سید علی؛ سعادت، مهرناز و فرهبد، مژگان (1394). «تأثیر برنامهی ورزشی گروهی بر کیفیت زندگی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از حادثه»، طب جانباز، 7(2): ۹۱-۹۸.
10
میرغفوری، سید حبیبالله؛ رودپشتی، میثم و ملکشاهی، فاطمه (1391). «رتبهبندی عوامل حیاتی موفقیت خدمات شهری در پروژههای توسعه خدمات جدید»، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت، شماره 68: ۸۵-۱۰۸.
11
Bowling, A. (2003). Current State of the Art in Quality of Life Measurment, In: Quality of Life, BMJ Books, London.
12
Ejik, N. V. and Joost, P. (2011). “Universal Service and Disabled People”, Telecommunications Policy, Vol. 36: 85-158.
13
Finkenflugel, H. (2009). Prospects For Community-Based Rehabilitation in The New Millennium, In: Quality of Life and The Millennium Challenge, Springer.
14
Guggnumoss, H.; Bloomflid, H. and Brenner, F. U. (1995). Quality of life and health: Concepts, Methods and applications. Wien: Blackwell wissenschaft.
15
Keyes, S. E.; Sarah, H. W. and Kevin, B. (2015). “Empowerment Trough Care: Using Dialogue Between the Social Model of Disability and an Ethic of Care to Redraw Boundaries of Independence and Partnership Between Disabled People and Services”,In European Journal of Disability Research, Vol. 9: 236-248.
16
Michalski, J. H. (2002). Quality of Life in Canada: A Citizens’ Report Card, Canadian Policy Research Networks Inc., Ottawa.
17
Nemeth, J. and Schmidt, S. (2011). Publicy Accessible Space and Quality of LIife, In: Quality of Life Community Indicators for Parks, Recreation and Tourism Management,Springer.
18
Philips, D. (2006). Quality of Life, Routledge, USA and Canada.
19
Inoguchi, T. and Fujii, F. (2013). The Quality of Life in Asia, A Comparison of the Quality of Life in Asia, Springer, New York.
20