%0 Journal Article %T انزوا و سلامت: بررسی ارتباط میان انزوای‌ اجتماعی و سلامت‌ روان شهروندان‌ 18+ سال تهرانی با عطف توجه به نقش میانجیگرانه‌ی حمایت‌ اجتماعی %J پژوهش های جامعه شناسی معاصر (علمی - پژوهشی) %I دانشگاه بوعلی سینا %Z 2476-6305 %A کلانتری, عبدالحسین %A حسینی زاده آرانی, سید سعید %A سخایی, ایوب %A امامعلی زاده, حسین %D 2015 %\ 05/22/2015 %V 4 %N 6 %P 89-116 %! انزوا و سلامت: بررسی ارتباط میان انزوای‌ اجتماعی و سلامت‌ روان شهروندان‌ 18+ سال تهرانی با عطف توجه به نقش میانجیگرانه‌ی حمایت‌ اجتماعی %K انزوای‌اجتماعی %K حمایت‌اجتماعی %K سلامت ‌روان %K شهروندان تهرانی %R %X سلامت روان به عنوان یکی از اساسی­ترین اجزاء رفاه ‌اجتماعی، صرفاً واقعیتی زیست‌شناختی و یا روانشناختی نیست، بلکه دارای ابعاد و ماهیت اجتماعی بوده و متأثر از عواملی چون انزوای اجتماعی و حمایت اجتماعی می‌باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی تأثیر انزوای ‌اجتماعی بر‌ سلامت‌ روان ‌شهروندان ‌تهرانی با‌ توجه‌ به نقش ‌میانجیگرانه­ی حمایت ‌اجتماعی می‌باشد. روش ‌تحقیق، پیمایش و ابزار‌‌ گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می‌باشد. جهت انتخاب حجم ‌نمونه، از فرمول ‌کوکران استفاده‌شده و‌ 524 نفر از شهروندان 18+ سال تهرانی در سال 1393 به روش نمونه‌گیری ‌خوشه‌ای‌ چند مرحله‌ای گزینش‌ شدند. یافته‌های توصیفی نشان ‌داد که ‌59% از شهروندان ‌تهرانی، انزوا را در سطح متوسط به بالا تجربه می‌کنند، 69% افراد در وضعیت سلامت‌روانی مطلوبی قرار ‌داشته و میانگین دریافت‌ حمایت اجتماعی،‌60/61 ارزیابی شد. در بُعد‌ تحلیلی، آزمون فرضیات نشان‌ داد که رابطه معنادار و منفی میان انزوای ‌اجتماعی با حمایت اجتماعی و سلامت ‌روان وجود داشته و حمایت‌ اجتماعی نیز رابطه‌ای معنادار و مثبت با سلامت ‌روان دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر مدل تحقیق بیانگر این بود که متغیر انزوای اجتماعی در مقایسه با متغیر حمایت اجتماعی، تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بیشتری (45/0-) بر میزان سلامت روان شهروندان تهرانی دارد. در ‌مجموع، نتایج مطالعه ‌حاضر دلالت بر این دارد که با افزایش میزان انزوای ‌اجتماعی، از سطوح حمایت ‌اجتماعی کاسته ‌شده و وضعیت سلامت روان شهروندان در حالت آسیب­پذیر قرار می­گیرد. %U https://csr.basu.ac.ir/article_1424_6368b16add0243698725642dd67daf2c.pdf